کهن ترین لالایی جهان

کهن ترین لالایی جهان با قدمت چهارده هزارساله به زبان کردی باستان (اوستایی)




وزن این لالایی، ده هجایی از اوزان قدیم ایرانی و از اوزان گاتاهاست. همه اشعار تک بیتی و فولکلوری ترانه های کردی نیز برهمین وزن است....
این لالایی را از زبان مادر مهرآیین‌ام زنده یاد "مینا ایزدمهر بوره‌که‌یی" شنیده ام که عینا در اینجا می‌ آید: روڵه لای لایه، کۆرپه‌م لای لایه rolla lāy lāya, korpam lāy lāya نزانم بوچی ده‌نگت ده‌رنایه nizānim boč� dangit darnāya ئاشیمه ووهوو وه‌هیشتم ئه‌ستی ast�ā�� wohū wah�tim ast� ئووشتا ئه‌ستی‌یه ئووشتا ئه‌همایی oū�tā ast�ya oū�tā ahmāy� هی‌یه‌ت ئه‌شایی وه‌هیشتای ئه‌شیم h�yat a�āy� wah�tāy a��m یه‌تا ئاهووه تی‌ری‌یو ئه‌تها yatā āhowa t�r�yo athā ره‌تووش ئه‌‌شاته چیت هه‌چا یه‌تا ratū� a�āta č�t hačā yatā وه‌نگه هو ئه‌شا ده‌زدا ئامه‌نه‌نگ wanga ho a�ā dazdā āmanang شیوس نه‌نامه ئه‌نگ هواشه‌ مه‌زدا ��yūs nanāma ang hwā�a mazda هی‌یه‌ت ئه‌شایی وه‌هیشتای ئه‌شیم h�yat a�āy� wah�tāy a��m خشته‌ری میچا ئاهورایی ئا xi�tar� m�cā āhorāy� ā ییم درگو پی‌یو ده‌ده‌ت راستاریم y�m dirgo p�yo dadat rāstār�m رۆڵه لای لایه، کۆرپه‌م لای لایه rolla lāy lāya, korpam lāy lāya گوێ بگره له من، ده‌نگی ئه‌زدایه gw� bigra lamin dang� azdāya هی‌یه‌ت ئه‌شایی وه‌هیشتای ئه‌شیم... h�yat a�āy� wah�tāy a��m� برگردان به فارسی: فرزندم لالا، دلبندم لالا، نمی دانم چرا صدایت درنمی‌آید راستی و داد بهترین است پاکی، خوشبختی است خوشبختی برای کسی است که راستی و داد را برای راستی و داد انجام دهد همانگونه که خداوند راستی و دادگری است راهبر دنیایی نیز باید بر پایه راستی و دادگری برگزیده شود این دو با کردارها و اندیشه نیک(وهومن) برگزیده می‌شوند تا همه کردارها، از روی نیکی و راستی و خرد انجام داده شوند همانگونه که خداوند راستی و دادگری است و راستی و دادگری در همه جا خود را بنمایاند و نیک کرداری، با نیروی اهورایی پرورش یابد و به یاری ناتوانان وناداران بشتابد فرزندم لالا، دلبندم لالا گوش به من بسپار، صدای خداوند است همان گونه که خداوند، راستی و دادگری است و ... وزن این لالایی، ده هجایی از اوزان قدیم ایرانی و از اوزان گاتاهاست. همه اشعار تک بیتی و فولکلوری ترانه های کردی نیز برهمین وزن است: مستفعلن فا، مستفعلن فا ( تَنَن تَن تَنَن تَنَن تَن تَنَن) این لالایی از نمازهای معروف مهریان و زردشتیان است که از زمانهای بسیار دور به یادگار مانده است. نوشته‌ی پروفسور دکتر فاروق صفی‌زاده(بوره‌که‌‌یی) - ماهنامه‌ی آناهید، شماره‌ی ٥