.gif)
Please wait 
امتیازات پوینت برای شما این کاربرد را دارند که میتوانید با پوینت خودتان وقتی به مقدار معینی برسد اشتراک ویژه خریداری نمایید
امتیازات لول برای شما این کاربرد را دارند که هرچه لول شما بالاتر باشد، افراد با ارسال پیام یا کارت یا افزودن شما به لیست دوستانشان امتیاز بیشتری دریافت میکنند
امتیازات لیدر بورد برای شما این کاربرد را دارند در جدول 100 کاربر برتر سایت قرار میگیرد و در صورتی که امتیاز شما بالاتر باشد در صفحه اول سایت در جدول 10 کاربر برتر سایت نمایش داده خواهید شد
اعتبار گوهر که هر روز به ازای ورود به گوهردشت به شما داده می‌‌شود در صفحه اطلاعات بازی قابل تبدیل به پوینت، لول و لیدر برد است
| هنر نزد ایرانیان است و بس! از جمله هنر سخن گفتن! شاعر هم گفته است: تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد! بنابراین ما ایرانیان چون در زبان پارسی واژه‌ی گرمابه نداریم به آن می‌گوئیم: حمام! چون گل‌سرخ از شن‌زار‌های سوزان عربستان سرزده به آن می‌گوئیم: گل محمدی! چون در پارسی واژه‌های خجسته، و شادباش نداریم به جای �زادروزت خجسته باد� می‌گوئیم: �تولدت مبارک�. به خجسته می گوئیم میمون به میمون می‌گوئیم رئیس جمهور! اگر دانش و �فضل� بیشتری بکار بندیم می‌گوییم: تولدت میمون و مبارک! چون نمی‌توانیم بگوییم: دوستانه ، می گوئیم با حسن نیت! چون نمی‌توانیم بگوییم دشمنانه ، می گوییم با سوء نیت چون نمی‌توانیم بگوئیم امیدوارم، می‌گوئیم انشاءالله چون نمی‌توانیم بگوئیم آفرین، می‌گوئیم بارک‌الله چون نمی‌توانیم بگوئیم به نام ویاری ایزد، می‌گوییم: ماشاءالله و چون نمی‌توانیم بگوئیم نادارها، بی‌چیزان، تنُک‌‌‌مایه‌گان، می‌گوئیم: مستضعفان، فقرا، مساکین! به خانه می‌گوییم: مسکن به داروی درد می‌گوییم: مسکن (و اگر در نوشته‌ای به چنین جمله‌ای برسیم : �در ایران، مسکن خیلی گران است� نمی‌دانیم �دارو� گران است یا �خانه�؟ یا هر سه!؟ به آرامش می‌گوییم تسکین سکون به ایراندخت هم می‌گوییم سکینه! به شهر هم می‌گوییم مدینه تا �قافیه� تنگ نیاید! ما ایرانیان، چون زبان نیاکانی خود را دوست داریم به جای درازا می گوییم: طول به جای پهنا می‌گوییم: عرض به ژرفا می‌گوییم: عمق به بلندا می‌گوییم: ارتفاع به سرنوشت می‌گوییم :تقدیر به سرگذشت می‌گوییم: تاریخ به خانه و سرای می‌گوییم : منزل و مأوا و مسکن به ایرانیان کهن می گوییم: پارس به پارس‌ها می‌گوییم: عجم! به عجم می گوییم: لال چون میهن ما خاور ندارد، به خاور می‌گوییم: مشرق یا شرق! به باختر می‌گوییم: مغرب و غرب و کسی نمی‌داند که شمال و جنوب وقطب در زبان پارسی چه بوده است! چون �ت� در زبان فارسی کمیاب وبسیار گران‌بها است (و گاهی هم کوپنی می‌‌شود!) تهران را می نویسیم طهران استوره را می نویسیم اسطوره توس را طوس تهماسپ را طهماسب تنبور را می نویسیم طنبور(شاید نوایش خوشتر گردد!) همسر و یا زن را می نویسیم ضعیفه، عیال، زوجه، منزل، مادر بچه‌ها، یا بهتر از همه‌ی اینها: آقامصطفی! چون گالی (قالی) را برای نخستین بار بیابانگردان عربستان بافتند (یا در تیسفون و به هنگام دستبرد، یافتند!) آن را فرش، می نامیم! آسمان را عرش می‌نامیم! و در این �عرش� به کارهای شگفت‌آوری می‌پردازیم همچون: طی‌الارض! و شق‌القمر( که هردو �ترکیب� از ناف زبان پارسی بیرون آمده‌اند!) |
Rss Feed 
