دین زرتشت،

دین زرتشت، دینی که انسان را به اندیشیدن رهنمون می سازد

موردی که در دین زرتشت و آیات اوستا بسیار به آن سفارش شده ، به کار بردن نیروی اندیشه در تمام موارد زندگی است. دين زرتشت بارها و بارها به پیروان خود دستور داده که پیش از انجام هرکاری ابتدا اندیشه و فکر را راهنما قرار دهند و پس از آن ، آن کار را انجام دهند. زرتشت حتی مردمان را در پذیرفتن آیین زرتشت بدون فکر و اندیشه دعوت نمی کند و برای پذیرفتن دین زرتشت در آن زمان هیچ اجباری قرار نداد و همواره می فرمود درباره این آیین ابتدا بیندیشید و بعد آزادانه راه خود را انتخاب کنید. همانطور که می دانید سه شعار معروف دین زرتشت، اندیشه نیک ، گفتار نیک و کردار نیک است. و اندیشه نیک نخستین جایگاه را دارد و بعد از آن گفتار و کردار نیک است. چرا که انسان پیش از هر کاری باید بیندیشد و بعد اندیشه را به گفتار و کردار درآورد. اینک بنده برخي از آن آیه های اوستا و سخنان زرتشت را که انسان را پیش از هر کاری به اندیشیدن وامی دارد گردآوری کرده ام و عینا برایتان می نویسم .امید است از نوشته های زیر که دقیقا از متن اوستا گرفته شده بهره لازم را ببرید:

بشنوید این سخنان را، با اندیشه روشن بنگرید ، مرد و زن بایستی خود این چنین با خرد و اندیشه راه خویش را برگزینند (اوستا ، يسنا، بخش 30 )؛

آنگاه که زمان مفهوم يافت، آن دو گوهر همزاد نخستین پیدا شدند، آن دو گوهری که يكي شان دراندیشه و گفتار و کردار نیک بود و دیگری زشت؛ از میان این دو مردمان بایستی با داوری فکر اندیشه راه نیک را برگزینند، نه راه بد را (اوستا ، يسنا، بخش 30)؛

اینک ای مردمان ، به آیینی که فرستاده خداوند جان و خرد است نیک بنگرید، نیک بیاندیشید، فرمان ها را نگاه دارید، به خوشی و رنج این دنیا بنگرید، در پاداش نیک واپسین و مکافات دیرپای بدکاران به ژرفی اندیشه کنید (اوستا، يسنا، بخش 30 )؛

آن گونه تو را شناختم ای اهورامزدا، که از روی فکر، به درون اندیشه کردم. سپس دریافتم که تویی خرد کل جهان و چون در اندیشه ، تو را دریافتم، در سراسر هستی نیز تو را دیدم، تویی که آغازی و تویی که انجامی و تویی که خداوند جان و خرد و سرور راستی هستی (اوستا، يسنا، بخش 31 )؛

ای اهورامزدا، تو در جان ما نیروی گزینش و تشخیص ودیعه کردی و از خرد کل جهانی جانمان را بیامیختی و آن گاه راه و بی راه در جهان پیدا شد، هر کسی اختیار و آزادی داشت تا راه را برگزیند (يسنا، بخش 31 )؛

در آيه بالا زرتشت اشاره به وجود اختيار ونيروي گزينش در آدمي مي كند. توجه كنيد كه زرتشت نخستين فيلسوفي بود كه در تاريخ به موضوع جبر و اختيار پرداخت و آن را چنان توجيه كرد كه هنوز هيچ دين و فلسفه اي به اين روشني نتوانسته اثبات كند؛

همه بایستی از روی فکر به گفتار و آموزش دیگران گوش فرا دهند (يسنا، بخش 31 )؛

به درگاه اهورا مزدا گله می کنم، از آن کسی که با گفتار نابخردانه اش ، مردم را از راه فکر کردن باز می دارد و نیک منشی را به تباهی می کشاند (يسنا، بخش 32 )؛

منم زرتشت، منم راهنمای مردم، که به نیروی راستی و پاک منشی و از روی فکر اندیشه کردم تا راه راستین را دریافتم (يسنا، بخش 33 )؛

هر گاه از روی فکر و با دیده دل بنگرید همگان درخواهید يافت که او همه جا آشکار و هویدا است. اینک ای مردمان پرهیزتان می دهم از آن که مبادا آن پیشوایان دروغین با بدآموزی هاشان گمراه تان سازند و زندگی راستین را برای شما تباه و آلوده گردانند (يسنا، بخش 45 )؛

در آيه بالا اشاره شده كه خداوند را فقط مي توان با ديده دل نگاه كرد و بازانسان را به تفكر فرامي خواند؛

منم زرتشت ، که برمی خوانم اینک بزرگان و سران خان و مان ها، روستاها، شهرها و کشورها را که برابر این دین اهورایی زرتشتی بیندیشند و آنگاه اندیشه ها را به گفتار و کردار درآورند (يسنا، بخش 8 )؛

در اين آيه مي بينيم كه زرتشت به انسانها توصيه مي كند كه در مورد هر چيز و حتي دين زرتشت ابتدا بينديشند و بعد عمل كنند و بدون انديشه هيچ چيز حتي دين خود او را نيز نپذيرند؛