هات 1

هات 1

1
(زَوت و راسپی) :

نويد (ستايش)می دهم.
ستايش بجای می‌آورم دادار اَهورا مَزدایِ رايومَندِ فَرِه مَند ، بزرگترين و زيباترين و استوارترين و خردمندترين و بُرزمَندترين و �سپندترين� (1) را.
(آن) نيک منشِ بسيار رامش بخشنده، آن �سِپَندترين� که ما را بيافريد. آن که ما را پيکر هستی بخشيد. آن که ما را بپروارنيد.

2
نويد (ستايش)می دهم.
ستايش بجای می‌آورم بهمن و اَرديبهشت و شهريور و سپَندارمَذ و خُرداد و اَمرداد و گِوُش تَشَنَ و گوشوروَن و آذرِ اهورامزدا - تُخشاترين اَمشاسپَندان- را.

3
نويد(ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم (ايزدان) گاهها، رَدانِ اَشَه را. هاوَنیِ اَشَوَن، رَدِ اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم ساوَنگهی و ويسيَه یِ اَشَوَن، رَدانِ اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم مهرِ فراخ چراگاه، (آن) هزار گوشِ ده هزار چشم، (آن) ايزدِ نامبردار را و رامِ بخشنده چراگاه خوب را.

4
(زَوت) :

نويد (ستايش)می دهم.
ستايش بجای می آورم �رَپيثوينِ� اَشَوَن، رَدِ اَشَونی را.
نويد(ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم �فرادَت فشو� و �زَنتومِ� اَشَوَن، رَدانِ اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم اَرديبهشت و آذرِ اَهوره مزدا را.

5
نويد (ستايش)می دهم.
ستايش بجای می آورم �اُزَيرينِ� اَشَوَن، رَد اَشَونی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم �فرادَت وير� و �دَخيومِ� اَشَوَن ردان اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم رَدِ بزرگوار �نَپات اَپام� و آبهای مزدا آفريده را.

6
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم �اَويسروثريم� اَشَوَن، رَدِ اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم �فرادَت ويسپَم� و �زَرتُشتوم� اَشَوَن، ردان اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجا می آورم فروشی های اشونان را، زنان و گروه فرزندان آنان را، �يايريَه هوشيتی� را، �اَمَ�‌یِ نيک آفریده ی برزمند را، �بهرام� اهوره آفريده و �اوپَرتاتِ� پيروز را.

7
نويد (ستايش)می دهم.
ستايش بجای می‌آورم �اُشهين� اَشَوَن، رَدِ اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می‌آورم �بِرِجيَه� و �نمانيَه�‌ی اَشَوَن، ردان اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم �سروش� پارسای پاداش بخش پيروز گيتی افزای را و �رَشنِ� راست‌ترين و �اَرشتادِ� گيتی افزای و جهان پرور را.

8
نويد (ستايش)می دهم.
ستايش بجای می آورم (ايزدان) ماه و �اَندَرماهِ� اشون، ردان اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم �پُرماه� و �ويشَپتثَ�‌یِ اَشَوَن، ردان اَشَوَنی را.

9
نويد (ستايش)می دهم.
ستايش بجای می آورم (ايزدان) ماه و �گهنبار�ها، ردان اَشَوَنی را و �مَيديوزَرِم� اَشَوَن، رد اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم �مَيديوشِمِ� اَشَوَن، رد اَشَوَنی را.
نويد (ستايش)می دهم.
ستايش بجای می آورم �پَتيَه شهيمِ� اَشَوَن، رد اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم �اَياسَرِمِ� اَشَوَن، رد اَشَوَنی را و �مَيديارِمِ� اشون، رد اَشَوَنی را و �همسپتمدم� اَشَوَن، رد اَشَوَنی را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم (ايزدان) سال، ردان اَشَوَنی را.

10
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم همه ی اين ردان را که سی و سه رَدانِ اَشَوَنی‌اند به پيرامون هاونی. آنان از آن بهترين اشه اند که مزدا آموخته و زرتشت گفته است.

11
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم اهوره و مهر، بزرگواران گزند ناپذير اشون را، ستارگان آفريده سپند مينو را، ستاره ی �تِشتَرِ� رايومند فره مند را، �ماه� در بردارنده ی تخمه ی گاو را، خورشيد تيز اسب - چشم اهوره مزدا- را، مهر، شهريار همه ی سرزمين ها را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم �هرمزد(روز)� رايومند فره مند را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم (ماه)فروشی‌های (2) اشونان را.

12
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم ترا ای آذر، پسر اهوره مزدا و همه ی آذران را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم آبهای نيک و همه ی آبها و همه ی گياهان مزدا آفريده را.

13
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم �مَنثَره�‌ی ورجاوند کارآمد را، داد ديوستيز را، داد زرتشتی را، روشن ديرين را، دين نيک مزداپرستی را.

14
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می‌آورم کوه اوشيدرنَ یِ مزدا آفريده ی بخشنده ی آسايش اشه را، همه ی کوههای بخشنده ی آسايش اشه و بسيار بخشنده ی آسايش مزدا آفريده را، فرِ کيانی مزدا آفريده را، فرِ ناگرفتنی مزدا آفريده را.
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم اَشَی نيک را، چيستای نيک را، �اِرِثِ�‌ی نيک را، �رَسَستاتِ� نيک را، �فر� را و پاداش مزدا آفريده را.

15
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم آفرين نيک اَشَوَن را و اَشَوَن مرد پاک و دامويش اوپَمَن ، ايزد چيره دست دلير را.

16
نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم اين جاها و روستاها و چراگاه ها و خانمان ها و آبشخورها و آب ها و زمين ها و گياهان و اين زمين و آن آسمان و باد پاک را ، ستاره و ماه و خورشيد و �اَنيرانِ� جاودانه و همه ی آفريدگان سپند مينو را و اَشَوَن مردان و اَشَوَن زنان را که ردان اَشَوَنی اند.

17
به هاونگاه نويد (ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم رد بزرگوار اَشَوَنی را ، ردان روز و گاهها و ماه و گهنبارها و سال را که ردان اَشَوَنی اند.

18
نويد(ستايش) می دهم.
ستايش بجای می آورم فَرَوَشی های نيرومندِ پيروزِ اَشَوَنان را ، فروشی های نخستين آموزگاران کيش را، فروشی های نياکان را و فروشی خويش را.

19
نويد(ستايش) می دهم.
ستايش بجای می‌آورم همه ی ردان اَشَوَنی را.
نويد(ستايش)می دهم.
ستايش بجای می آورم همه ی نيکی بخشندگان را : ايزدان اَشَوَن مينوی و جهانی را که به آيين بهترين اشه، برازنده ی ستايش و سزاوار نيايشند.

20
ای هاوَنی اَشَوَن رد اَشَوَنی.
ای ساوَنگَهی اَشَوَن ، رد اَشَوَنی.
ای رَپيثوين اَشَوَن ، رد اَشَوَنی.
ای اُزَيرينِ اشونی رد اَشَوَنی.

ای اَویسروثرمِ اَشَوَن رَدِ اَشَوَنی.
ای اُشَهينِ اَشَوَن ، رد اَشَوَنی.

21
اگر ترا آزردم، اگر در منش، اگر در گويش، اگر در کنش، اگر به خواست خويش، اگر نه به خواست خويش ترا آزردم، اينک ترا می ستايم.
اگر از تو روی گردان شدم، (ديگر باره) ترا به ستايش و نيايش نويد می دهم.

22
شما همه، ای بزرگترين ردان اَشَوَنی، ای ردان اَشَوَنی!
اگر شما را آزردم، اگر در منش، اگر در گويش، اگر در کنش، اگر به خواست خويش، اگر نه به خواست خویش شما را آزردم، اینک شما را می ستایم.
اگر از شما روی گردان شدم، (ديگر باره) شما را به ستايش و نيايش نويد می دهم.

23
(زوت و راسپی) :

من خَستويم که مزداپرست، زرتشتی، ديوستيز و اهورايی کيشم.
هاوَنی اَشَوَن، رد اَشَوَنی را ستايش و نيايش و خشنودی و آفرين.
ساونگهی و ويسيه ی اَشَوَن، ردان اَشَوَنی را ستايش و نيايش و خشنودی و آفرين.
رَدانِ روز و گاه ها و ماه و گَهَنبارها و سال را ستايش و نيايش و خشنودی و آفرين.

چهارشنبه 2 آذر 1390 - 4:15:30 PM